Όχι άλλο κάρβουνο...

Ο γάμος του ζευγαριού τελέστηκε τον Νοέμβριο του 1967 και η προίκα δόθηκε στον γαμπρό τον Ιανουάριο του 1969, όταν η γυναίκα τού παρέδωσε 100.000 δραχμές, που ήταν οι οικονομίες από την εργασία της ως μοδίστρα-υφάντρα.

Ο άνδρας, που όπως αναφέραμε δούλευε ως αυτοκινητιστής, έδωσε τις 100.000 δραχμές από την προίκα για να αγοράσει ένα φορτηγό. Κατόπιν κατάφερε να αναγείρει μια οικοδομή με πέντε καταστήματα, δύο διαμερίσματα και υπόγειο στα Γρεβενά.
Στη συνέχεια το ζευγάρι (που έχει και ένα παιδί, ένα κοριτσάκι) πήρε διαζύγιο το 1986, ωστόσο ο αυτοκινητιστής δεν επέστρεψε ποτέ τα χρήματα, αν και αναγνώρισε πως τα δικαιούταν η πρώην σύζυγός του.

Μετά το διαζύγιό τους η γυναίκα είχε καταθέσει και μία αγωγή προκειμένου να της επιστραφούν τα χρήματα που είχαν δοθεί ως προίκα στον άντρα μετά από μία διετία έγγαμου βίου. Η συγκεκριμένη αγωγή είχε χαρακτηριστεί τότε αόριστη, λόγω της μη ύπαρξης υπογραφών των εμπλεκόμενων προσώπων σε συμβολαιογραφικό έγγραφο...


Ωστόσο εκείνη δεν το έβαλε κάτω, συγκέντρωσε διάφορες έγγραφες αποδείξεις που αποδείκνυαν την παροχή του χρηματικού ποσού ως προίκα μαζί με δικόγραφα που είχε καταθέσει παλαιότερα με αίτημα την επιστροφή των χρημάτων. Ετσι η γυναίκα, που ποτέ δεν έπαψε να αγωνίζεται για να πάρει τα χρήματα, προσέφυγε για αδικαιολόγητο πλουτισμό κατά του πρώην συζύγου της στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Γρεβενών.

Τώρα το Πολυμελές Πρωτοδικείο Γρεβενών αποφάσισε ότι ο πρώην σύζυγος θα πρέπει να δώσει 119.972,37 ευρώ με τον νόμιμο τόκο στη γυναίκα, η οποία -με βάση τη δικαστική απόφαση- μπορεί να προχωρήσει και στην προσημείωση μέρους της περιουσίας του αυτοκινητιστή, μέχρι και την αξία των 567.888 ευρώ.

Καίρια επίδραση στην τελική απόφαση του δικαστηρίου φαίνεται ότι είχε η παρέμβαση της ενός ανθρώπου-κλειδί: της προξενήτρας, η οποία ήταν αυτόπτης μάρτυρας κατά την παράδοση της προίκας. Η προξενήτρα είχε κρατήσει τη χειρόγραφη απόδειξη-βεβαίωση που είχε υπογράψει τότε το ζευγάρι και η ίδια

enimerwsi