Όχι άλλο κάρβουνο...

Αυτή η φράση του Χάρυ Κλύν νομίζω ότι περιγραφεί την κατάσταση. Η χώρα έχει χάσει όλη την αξιοπιστία της, οι πολιτικοί της θεωρούνται οι πιο άχρηστοι και ανίκανοι άνθρωποι που προσπαθούν απλά να οικονομήσουν. Και ενώ αυτή την στιγμή που μιλάμε, υπάρχουν χιλιάδες θέσεις εργασίας, άχρηστων και τεμπέληδων ανθρώπων στο δημόσιο, λχ των 40 κηπουρών στον ευαγγελισμό, που δεν υπάρχει κήπος, στον οργανισμό για την αποξήρανση της Κωπαΐδας, που έχει αποξηρανθεί από το 1931, δεν προσχωρούμε σε γενναίες, απολύσεις αυτών των άχρηστων ΔΥ, άλλα για να μην επωμιστούμε το πολίτικο κόστος, τα ρίχνουμε όλα στους  κακούς άλλους.

Σήμερα μας νοιάζει περισσότερο, αν με το νέο ψηφιακό σήμα, η plasma τηλεόραση μας, ή η LCD και η LED με το νέο MPEG4 αποκωδικοποιητή θα πιάνει τον ματς, ή αν θα μπορέσουμε να δουμε τον καινούργιο φίκο μας να ανθίζει στην γλάστρα. Δεν ασχολούμαστε με τα πραγματικά προβλήματα της χώρας μας, άλλα όπως λέει και το τραγούδι, με το …..σουβλάκι με πίτα, ντατσουν ADIDAS και χάνι της Γραβιάς.

Λοιπόν είμαστε άλλου γι’ άλλου, αυτό είναι σίγουρο, το ερώτημα είναι κάποια στιγμή θα σοβαρευτούμε και θα ασχοληθούμε με τα τους οίκου μας ή όχι?