Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου 2010
12:06 μ.μ. | 
Αναρτήθηκε από
κουρκουλος
Θα μπορούσαμε να κάνουμε και κάτι ακόμη. Αυτό που προτείνω είναι ριζοσπαστικό, θα αυξηση τα μόνιμα έσοδα του κράτους, θα αυξήσει την εισροή χρημάτων, και θα αυξήσει το ΑΕΠ.
Πολλές περιοχές κρατικές που κάηκαν τα τελευταία χρόνια, παραμένουν φαλακρά και περιμένουν την αναδάσωση που λόγο χρημάτων δεν γίνεται. Έτσι οι βράχοι και τα θυμάρια παραμένουν εκεί. Ούτε δέντρα ούτε πράσινο.
Μπορούμε να κόψουμε αυτές τις περιοχές σε κομμάτια 5 στρεμμάτων, και να τα πουλήσουμε σε ιδιώτες μέσο πλειστηριασμών. Ο καθένας μέσω κλειδαρίθμου που θα παίρνει από την τράπεζα του, θα μπορεί να πλειοδοτήσει να αγοράσει οικόπεδο(α).
Το ιδανικό θα ήταν να κάνουμε αναδάσωση, αλλά αφού δεν έχουμε λεφτά ας το εκμεταλλευτούμε. Επίσης, ναι θα γεμίσει μπετό αλλά, στα 5000 τμ επιφάνειας του κάθε οικοπέδου, 200 τμ θα είναι μπετό. Τα υπόλοιπα 4800 τμ, και πράσινο θα μπει και δέντρα, κλπ.
Όλο αυτό το εγχείρημα, θα φέρει, καταρχάς έσοδα, εν δεύτεροις μέσο ΦΜΑΠ και ΤΑΠ χρήματα σε δήμους και στο κράτος μόνιμα, θα μπουν και δέντρα και πράσινο έτσι ώστε να αναδασώσουμε εν ολίγοις, αύξηση του ΑΕΠ, μείωση της ανεργίας, αλλά φορολογικά έσοδα από δικηγόρους και συμβολαιογράφους, αποκέντρωση της Αθήνας.
Μπορούμε να στυλώσουμε τα πόδια σαν πεισματάρικα παιδιά, και να λέμε θέλω αναδάσωση, θέλω αναδάσωση, αλλά ούτε λεφτά έχουμε ούτε οργάνωση για να μην τα ξανανάψουμε.
Αυτό που προτείνω έχει και αρνητικά διότι επιβραβεύουμε τους «μπουρλοτιέρηδες». Όμως πρέπει να είμαστε ρεαλιστές. Και εγώ θα ήθελα δάση και πράσινο, αλλά η οικονομική κατάσταση δεν μου το επιτρέπει.
Πολλές περιοχές κρατικές που κάηκαν τα τελευταία χρόνια, παραμένουν φαλακρά και περιμένουν την αναδάσωση που λόγο χρημάτων δεν γίνεται. Έτσι οι βράχοι και τα θυμάρια παραμένουν εκεί. Ούτε δέντρα ούτε πράσινο.
Μπορούμε να κόψουμε αυτές τις περιοχές σε κομμάτια 5 στρεμμάτων, και να τα πουλήσουμε σε ιδιώτες μέσο πλειστηριασμών. Ο καθένας μέσω κλειδαρίθμου που θα παίρνει από την τράπεζα του, θα μπορεί να πλειοδοτήσει να αγοράσει οικόπεδο(α).
Το ιδανικό θα ήταν να κάνουμε αναδάσωση, αλλά αφού δεν έχουμε λεφτά ας το εκμεταλλευτούμε. Επίσης, ναι θα γεμίσει μπετό αλλά, στα 5000 τμ επιφάνειας του κάθε οικοπέδου, 200 τμ θα είναι μπετό. Τα υπόλοιπα 4800 τμ, και πράσινο θα μπει και δέντρα, κλπ.
Όλο αυτό το εγχείρημα, θα φέρει, καταρχάς έσοδα, εν δεύτεροις μέσο ΦΜΑΠ και ΤΑΠ χρήματα σε δήμους και στο κράτος μόνιμα, θα μπουν και δέντρα και πράσινο έτσι ώστε να αναδασώσουμε εν ολίγοις, αύξηση του ΑΕΠ, μείωση της ανεργίας, αλλά φορολογικά έσοδα από δικηγόρους και συμβολαιογράφους, αποκέντρωση της Αθήνας.
Μπορούμε να στυλώσουμε τα πόδια σαν πεισματάρικα παιδιά, και να λέμε θέλω αναδάσωση, θέλω αναδάσωση, αλλά ούτε λεφτά έχουμε ούτε οργάνωση για να μην τα ξανανάψουμε.
Αυτό που προτείνω έχει και αρνητικά διότι επιβραβεύουμε τους «μπουρλοτιέρηδες». Όμως πρέπει να είμαστε ρεαλιστές. Και εγώ θα ήθελα δάση και πράσινο, αλλά η οικονομική κατάσταση δεν μου το επιτρέπει.
Ετικέτες
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Διαγωνισμός emallers.com
Οι επισκέψεις μας
Μοιραστείτε το...
Η λίστα ιστολογίων μου
-
Ο παράδεισος βρίσκεται στη γηΠριν από 7 χρόνια
-
emergency cash loansΠριν από 11 χρόνια
-
Στοίχημα Ποδοσφαίρου - προγνωστικά 096/07/2010Πριν από 13 χρόνια
-
-
-
6 σχόλια:
Συγνώμη, δηλαδή δεν μπορούμε να οργανώσουμε αναδάσωση και θα οργανώσουμε αυτό που λες; Με ποια αδιάφθορη πολεοδομία θα χτιστούν μόνο τα 200 τμ δηλαδή, και με ποια οργάνωμένη άδρευση που να μην επιρεάζει την ποσότητα πόσιμου νερού θα ποτίζονται όλα αυτά που τάχαμου θα φυτεύσουν...και θα αναγκάσει τους ιδιοκτήτες να φυτεύσουν;
ολόκληρη Σιγκαπούρη πίνει θαλασσινό νερό, και εμείς δεν μπορούμε να ποτίσουμε 1000 ανθρώπους. όλα γίνονται. θέλουμε είναι το σωστό ερώτημα?
Θα σου θυμίσω ότι η κυβέρνηση της Σιγκαπούρης κάποια στιγμή είπε "μην πετάτε τσίχλες και λερώνετε" και επειδή δεν άκουσαν οι πολίτες, την επομένη έκαψε 5000 τόννους τσίχλας και την απαγόρευσε... Επίσης τους χρήστες ναρκωτικών τους κρεμάνε δημόσια....Επίσης είναι πόλη κράτος και όχι οίκος ανοχής όπως καταντήσαμε εμείς την Ελλαδίτσα.. Δεν αμφιβάλω ότι γίνεται, απορώ με ποιους μηχανισμούς περιμένεις να γίνει. Και πες άντε και χωρίς μηχανισμούς έτοιμους να ξεκινήσει μια τέτοια προσπάθεια, σε ποιες συνειδήσεις στηρίζεις το εγχείρημα?
άρα το πρόβλημα είναι η θέληση και όχι τα μέτρα.
Επομένως, δημοπρατείς τα οικόπεδα, μετά δημοπρατείς την κατασκευή μια δεξαμενής νερού και ένα εργοστάσιο αφαλάτωση, σημ. το όποιο μπορεί να γίνει με ΑΠΕ μεθόδους) από τα χρήματα των οικόπεδων, και δίνεις το δικαίωμα μια ιδιωτική εταιρεία να δημιουργηθεί, μια ιδιωτική ΕΥΔΑΠ, όπου το κράτος έχει συμβολή 10% μονό και μονό για να μην λέει ότι δεν γνώριζε τίποτα, και ποτίζει του κατοίκους. Η ποσότητα του νερού που θα παράγετε θα είναι ιση με τον αριθμό των οικόπεδων επί 10., διότι εκεί θα πάνε οικογένειες άρα 4 άτομα η κάθε μια, και αργότερα να μπει στο σχέδιο η περιοχή, και αυξηθούν οι κάτοικοι, άρα να είσαι προετοιμασμένος.
Κούρκουλε, κατα την γνώμη μου αρχίζουμε από λάθος αφετηρία. Ο σκοπός κάθε σοβαρης κυβέρνησης δεν πρέπει να είναι η διαρκής αναζήτηση τρόπων αυξησης των εσόδων, αλλά να δημιουργήσει τις συνθήκες τα έσοδα να έρχονται σε αυτήν οικιοθελώς και παρακαλώντας. και εξηγούμαι. Εμπειρικά τα έσοδα ενός κράτους έρχονται από τους άμεσους και έμεσους φόρους. Η ύπαρξη σημαντικών άμεσων φόρων προυποθέτει ατομικό πλεόνασμα, δηλαδή ισχυρή απολαβή από υπαλληλική ή επιχειριματική δραστηριότητα. Οι σημαντικοί έμεσοι φόροι προυποθέτουν ισχυρή κατανάλωση προιόντων ή υπηρεσιών. Πότε καταναλώνουμε πολύ? Μα όταν έχουμε σοβαρό ετήσιο πλεόνασμα. Άρα λοιπόν η κοινή συνησταμένη τών εσόδων ενός κράτους θα πρέπει πρωτίστως να είναι η παραγωγή διαρκώς αυξανόμενου ΠΛΟΥΤΟΥ, η διαρκή προσπάθεια προσθετικής ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ. Στην Ελληνική πραγματικότητα είναι σίγουρο ότι το Κράτος σαν οντότητα, σαν ζωντανός οργανισμός, δεν μπορεί ούτε να παράγει πλούτο, ούτε να διανίμει πλούτο, ούτε καν να διαχειριστεί υπάρχον πλούτο. Επομένως λοιπόν το να ζητάμε από το αποδεδιγμένα ανίκανο, διεφθαρμένο και αδηφάγο Ελληνικό Κράτος να δημιουργήσει τις συνθήκες παραγωγής πλούτου για να αναδιανίμει αργότερα είναι πέρα για πέρα ουτοπιστικό και χάσιμο χρόνου. Το Ελληνικό Κράτος ούτε θέλει, ούτε μπορεί, ούτε είναι ικανό για επιμέρους ή συνολικές πολιτικές οικονομικής ευμάριας. Σαν πολίτες αυτής της χώρας εφόσον νοιαζόμαστε για το μέλλον πρέπει διαρκώς να ωθούμε τα πράγματα σε μία και μοναδική κατεύθυνση. Λιγότερο Κράτος, αποδυνάμωση και παραγκωνισμό του Κράτους, συρίκνωση και αξάλειψη της κάθε κρατικής επιρροής στην ζωή μας. Είναι πασιφανές ότι στο τρακαρισμένο όχημα που ονομάζεται Ελλάδα δεν μπορείς να έχεις σαν οδήγό κάποιον που δεν ξέρει να οδηγεί και ούτε θέλει να μάθει.
RIA
Φίλτατη ρια, αυτό που λες με βρίσκει σύμφωνο 100%. Όμως έχουμε ένα κράτος αλλάζει είτε εσωτερικά, είτε λόγο εξωτερικών παραγόντων. Εσωτερικά δεν αλλάζουμε, μιας και ούτε οι πολίτες ούτε οι πολιτικοί αυτου του κράτους αλλάζουν. Άρα με τα σημερινά δεδομένα, είτε η ΕΕ θα μας αναγκάσει να αλλάξουμε, είτε κάποιος άλλος, πχ τούρκοι περνούν τη Θράκη, και ισοπεδώνουν την λοιπή Ελλάδα.
Αυτό όμως που λέω εγώ, είναι αν σκαφτόμασταν μη συμβατικά, ίσως να ξεφεύγαμε από αυτό το χάλι. Και μια μη συμβατική λύση, είναι η πρόταση μου.
Δημοσίευση σχολίου